anditonako

pagpasok ko sa internet cafe kung saan ako nagrerenta ng kompyuter nagsabog ang mga nandun ng asin, bigas at barya (for good luck) habang sumisigaw ng “mabuhay ang bagong tule!” welkam! dati kasi sa blogspot ko dinudura mga dumi sa utak ko at dun nilalabas ang kamalayan kasama na ang mga kakulitan, pagkakamali, at pangarap.

may sarili akong pc pero ayaw akong payagan ng kumpanyang pinagta-trabahuhan ko na iuwi ito. hindi raw sila nag-iisyu ng permit to carry.

tagatanggap ako ng tawag. naglilingkod sa mga taong nasa matinding kagipitan (gaya ng kung paano i-unlock ang cellphone). tumatanggap mula sa mga parokyano ng mura, ebak, batikos, papuri. madalas ebak, pero wala akong pakialam.

sa gaya ko ang tulog ay isang luho. nagbubunyi  na ang mga mata ko kapag may matinong apat na oras na tulog. ang pusa natutulog sa ibabaw ng tv, ako nakakatulugan ang tv. limang buwan pa lang kasi ako sa trabaho. siguro pag nagtagal mananawa masasanay din.

natikman ko na lahat ng mutations ng kape. intense, regular, strong, mild, choco, hazelnut, mango, orange, strawberry, langka, chilimansi, 2in1, 3in1, 16in1, 99in1, sachet, stick, naka-lata, bote, banyera, bariles. name it all, basta tinitinda sa 711.

bespren ko ang mga convenience stores. nandun na lahat kasi ng gusto mong bilhin pag sarado na si manang. pero may kulang. sana may CR. hindi ko alam kung may specie ng 711 na may libreng ihi, hugasan kamay at etchasan, lahat kasi ng napuntahan ko wala. tamu naman kung saan andami mong pwedeng bilhin na isasaksak sa bituka mo wala man lang mapagdepositohan sa oras ng matnding pangangailangan. how inconvenient..

how inconvenience pala.

wala pa akong mahanap na magandang puwesto sa naiisip kong magandang bisnes. “ear spa”. madami na rin kasi call centers dito sa clark, pampanga. ganito ang siste: papahiran ng dark choco ang tenga mo at sisilamutakin ng paborito mong hayop na animal of your own personal choice.

mild: pusa / alanganing mild-alanganing hinde: aso / hard: kabayo / hard-as-in-hard-talaga: tyranosaurus rex / deluxe: aubrey miles

kahapon perstaym ko ule umuwi ng probinsya namin, pagkaraan ng tatlong buwan, dalawang linggo, limang araw, tatlo’t kalahating oras at anim na segundo. kung mali man ang kwenta ko hindi mo na malalaman yun. wala ang mga pinsan ko, ayos lang si ermats lang naman talaga ang miss na miss na miss na miss ko. naiintindihan naman niya na kailangan kong magpayaman para mabayaran ang utang ng pilipinas sa IMF. huwag ka mag-alala meh hindi nagpapaligaw ang binata mo dito. kumekerengkeng lang. gagalingan ko ang pakikipagmurahan sa mga kano para ma-regular agad ako. mag-iipon, bibili tayo ng isang isla sa batanes papatayo ng bahay-bakasyunan na may sariling 711 sa loob. magtiwala ka sa kin.

ilang buwan na rin ang nakaraan ng  iposte ko dun sa kabilang site na may haharapin akong bagong trabaho, mga bagong pagsubok, mga bagong kaibigan, bagong buhay. luma pa rin ang cellphone ko, pero madami na akong bagong natutunan dito.