ANG SALARIN

ako si yin, isang karaniwang loko’ng pilipino’ng dating walang trabaho at sa kasamaang palad ay naging empleyado ng gobyerno. ngayon ay kustmer servs rep na ko. isang dating jedi knight at mahilig manood ng game shows (nang wala pa akong trabaho) ako ay ipinanganak nang umire ang mahal kong nanay may dalawa’t kalahating dekada na rin yata ang nakakaraan, walang balak sumampa sa edad na beinte-singko, nasa hustong gulang para tumawid mag-isa sa kalsada, manuod, makinig, mag-obserba, mamintas, mag-isip, magbasa, mangulit, kumain, mainip, at tsumamba ng blog gaya nito. mahilig sa binagoongang baboy, ginataang kuhol, sinigang na palaka, ginisang ampalaya, magaan at malambot na pares ng sapatos, mga magagaling na bandang pinoy gaya ng pan (na ngayo’y wala na), sandwich, urbandub, bamboo, at hale. mahilig sa magaganda at mababait na babae, malamig na beer, mainit na kape, pandesal at liver spread, unmatched socks and shoes at sisig. adik sa pancit canton pero nag-a-undergo na ng rehabilitation. ayoko ng magaspang na pantalon, magaspang na ugali, chico, kilaweng hipon at suka’ng pula. takot ako kay sadako, sa buro’ng isda at kay mahal. pangarap ko maging superpower nation ang mahal kong pilipinas, magkaroon ng sariling submarine (pero hindi naman ako madamot pwede makisakay), maging astronaut, at bilhin ang smart telecom.

ngayon kung tatanungin mo kung bakit “pritongpretsels” ang pamagat ng blog ko huwag ka ng mangarap ng sagot, hindi ko din alam. sa hinaharap baka matugunan ko din ang tanong na yan. samantala, maligayang pagbabasa.