Same shit. Different day. (What pisses you off, Lord?)

Kindat, kindat. Mayroon na sigurong binabangungot sa mga oras ng ‘to pero heto’t contest na naman ng titigan sa screen ang mokong ninyo’ng blogger slash stripper slash utak kriminal. Walang kapaguran ang cursor sa pagkindat. Kung alam lang niya nakakasawa ang paulit-ulit ang ginagawa. O kung alam man niyang paulit-ulit na lang ang buhay niya. Pumupunta kung saan siya ituro. Bihisan mo man ng ibang kulay kung kikindat pa rin ang gagawin niya eh pakshet lang ‘di ba?

Isang tribute nga pala sa site ni Lio at tite niyang maugat ang post na ito, ‘tol pasensya kung hindi umabot sa deadline mo poste ko, ngayon lang uli na-bantrip eh. At kay miss dude mo kung sakali mang mabasa niya ‘to eh hindi typo ang “bantrip”, kuta ng mga salita’ng kanto ang crib na ito. Tuloy sa kasunod na talata. Oo, sa baba.

Hindi natin hinahayaan lang na imaneho ng kung sinuman ang buhay natin. Oo, Mea, ikaw tinutukoy ko. Hindi natin sasabihin lang na same shit different day lang ang buhay kaya hahayaan na lang natin. Minsan isang surveilance camera lang ang langit at hindi “life for dummies” na libro na hinahanapan ng sagot. Minsan o madalas hinihintay lang ng langit o anumang pang-kalawakang kapangyarihan shit kung ano gagawin natin. Kaya nga kahit instant ang Lucky me pancit canton eh puwede pa rin parang tae ang pagkakaluto neto. Nasa nagluluto pa rin.

Minsan din may mga tinatago ang pukinang uniberso na kaututan pero ang sarap isiping maganda gaya ng dalawang tao’ng nagkakakilala sa tamang lugar at oras. Yun siguro kung gusto mo hintayin bahala ka. Pero kung dumating man yun eh kailangan may gawin ka pa din kasi maski ang tae hindi nalalaglag ng kusa kailangan mo pa rin umire. Puwera lang kung may diarrhea ka. Ano punto ko? Tagilid si PNoy. Nasusunog na ang Pilipinas.

Ang angas hindi lang ginagamit sa ibang tao, kailangan gamitin din sa sarili. When life fucks us, we should fuck back. Yet fuck it happy.

Hindi hinihintay ang bukas. Talento at regalo ang tiyaga pero you don’t make people wait just because you want to. There should be a reason behind it. And if that reason will play a big fart part to making one’s self happy then we explain why there’s a need to wait. Then waiting will be fun. Kapag hindi pa dinudugo tenga’t ilong puwede pa magbasa. Pero kung oo eh puwede na hambalusin ang monitor. Sali-saliwa lang talaga ang mga ideya sa site na ito pero at least may tinda nang crossini sa katabi namin tindahan.

Huwag magsawa sa buhay. Kaysa buhay ang magsawa. Pero kung may magagawa naman huwag mag-complain. Bukas gigising ako at sasabihin “pukinampucha same shit different day lang.” Pero pareho’ng tae man hindi ako bibigay lang, I won’t let it drag me into a downward spiral. God thinks, we act. Doesn’t matter if we act stupid as long as we don’t stay idle. Kasi ang utot man nabubulok din. Kailangan umire. At kapag nautot ka dahil sinadya mo at hindi dahil sinikmuraan ka kahit may makaamoy eh at least nakangiti ka dahil desisyon mo yun.

We are the captains of our souls. We are the masters of our fate.

10 comments on “Same shit. Different day. (What pisses you off, Lord?)

  1. ano pa nga bang masasabi ko kundi isang umiireng amen, parekoi.

    sayang nga at nahuli. pero ipapabasa ko pa rin ‘to kay dude.

    ssdd, mah man, ssdd! \m/

    Like

  2. Pingback: Pakonteshit Update | [Same Shit, Different Day]

  3. When life fucks us, we should fuck back. Yet fuck it happy.

    – epic ka jan tsong..wahhahaha

    kung ang SSDD ng isang tao ay lagin puyat eh isipin niya na

    mas mabuti na ngang walang tulog , kesa walang gising… 😀

    Like

Leave a comment