2011 Dubya-Ti-Eff!!

magtatapos na ang 2011 at anak ng puting katipay kung anuman ang katipay eh anak ng talaga 2011 was one fucking hell of a blast at hindi pa rin ako marunong umpisahan ang mga sentences islash paragraphs ng posts ko dito sa wordpress sa uppercase na malaking capital letters. at least redundant pa rin ako. at least nagmumura pa rin ako. at least kamote man matalino pa rin ang mga poste ko. or so i believe. at least malakas tiwala ko sa sarili ko.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     at least totoo. pero hindi at-least-at-least lang ang mga nangyari ngayong taon. isang malaking malagong mausbong na pukinang kamote gaya ng post na ito. tangina u maandar mag-isa spac e b a r ng walanghiyang keyboard na to!! o sensitive lang siya. o mabigat lang ang kamay ko. o nag-hahallucinate lang kayo. tingin sa labas. hindi pa naman umuulan ng asteroids.

sumaya sa trabaho kasi lumaki ang pamilya kahit madaming nawala. masaya sa bahay dahil may dumagdag na kasama. at nakilala ko ang dahilan ng lahat ng diskaril.

pero hindi ako nakapag-post ng regular dito. oo, irregular. parang mens lang. pero at least, at least. wala pa rin talaga kuwenta mga pinagsasasabi ko dito sa crib ko. pero sa dulo may lesson pa rin, hahaha. wahahaha. wahaha talaga. oo talaga.

tumatakbo ng oras isang oras lang ang sinabi ko sa counter anampucha.  oo dati pa rin ako paano mag-post, renta ng computer. anampusang inamoy.

sana sa tinagal ko nagpoposte ng mga environment-friendly, politically right, god-fearing, family-planning related, universally intelligent, scientifically proven posts na poste dito ay may mga naligtas akong muntik nang mag-suicide, muntik nang magpa-abort, muntik nang makipag-break, muntik nang hindi bumoto sa eleksyon, muntik nang hindi magsimba, or kahit muntik nang hindi mag-mumog. oo,pangarap ko yun.

sa 2012 uumpisahan ko ang crazy list ko. babaguhin ko pa rin ang buhay ko gaya ng lagi ko gingawa. babaguhin ko mga buhay ng mga readers ko dito. babaguhin ko the way you wash your asses after shitting. with a smile on your face. hahaha. hindi ninyo ba na-gets? ako din yata. it’s what you understood, but it’s not what i said. yata. wahakhak. teka  may sumamang plema, isa pa. wahaha. oo ulet, crazy list. watch out2012 because i am going to fuck you like fucking hell. and life will be a howlatabeter and bestest! ano yung crazy list na yun? di ko pa alam. tapusin ko muna trabaho at uwi ng pangsinan. yakapin t halikan si ermats, kumain ng luto niya, magsuot ng daster na polka dots at sapatos, uminom at pumulutan at yumosi, tawanan ang mga pagkakamali ng taong ito, matuto sa kanila, matuwa sa mga biyaya ng taong ito kasama na ang aking Muret, at manalangin ng  mas masaya pang darating na mga taon, tsaka ko iisipin ang crazy list ko.

salamat sa lahat ng kinulit ko, lahat ng tindera sa tindahan na inasar ko,lahat ng naupuan ang kulangot ko sa jeep, lahat ng chicks na tinitigan ko sa jeep, sorry marunong lang akong umappreciate pero loyal ako, sa lahat ng beer na ininom ko sana tumagal pa ang buhay ng mga wheats, sana tumagal pa ang buhay ng lahat ng gumagawa ng mgagandang sapatos, sana libre pa rin ang wordpress, sana may bumisita pa rin dito sa crib, slamat sa lahat ng kaibigan ko dito, promise mgsusulat pa ko ng kung anu-anung ka-engotan.

paubos na oras ko hahaha, nekstaym ulet.

Same shit. Different day. (What pisses you off, Lord?)

Kindat, kindat. Mayroon na sigurong binabangungot sa mga oras ng ‘to pero heto’t contest na naman ng titigan sa screen ang mokong ninyo’ng blogger slash stripper slash utak kriminal. Walang kapaguran ang cursor sa pagkindat. Kung alam lang niya nakakasawa ang paulit-ulit ang ginagawa. O kung alam man niyang paulit-ulit na lang ang buhay niya. Pumupunta kung saan siya ituro. Bihisan mo man ng ibang kulay kung kikindat pa rin ang gagawin niya eh pakshet lang ‘di ba?

Isang tribute nga pala sa site ni Lio at tite niyang maugat ang post na ito, ‘tol pasensya kung hindi umabot sa deadline mo poste ko, ngayon lang uli na-bantrip eh. At kay miss dude mo kung sakali mang mabasa niya ‘to eh hindi typo ang “bantrip”, kuta ng mga salita’ng kanto ang crib na ito. Tuloy sa kasunod na talata. Oo, sa baba.

Hindi natin hinahayaan lang na imaneho ng kung sinuman ang buhay natin. Oo, Mea, ikaw tinutukoy ko. Hindi natin sasabihin lang na same shit different day lang ang buhay kaya hahayaan na lang natin. Minsan isang surveilance camera lang ang langit at hindi “life for dummies” na libro na hinahanapan ng sagot. Minsan o madalas hinihintay lang ng langit o anumang pang-kalawakang kapangyarihan shit kung ano gagawin natin. Kaya nga kahit instant ang Lucky me pancit canton eh puwede pa rin parang tae ang pagkakaluto neto. Nasa nagluluto pa rin.

Minsan din may mga tinatago ang pukinang uniberso na kaututan pero ang sarap isiping maganda gaya ng dalawang tao’ng nagkakakilala sa tamang lugar at oras. Yun siguro kung gusto mo hintayin bahala ka. Pero kung dumating man yun eh kailangan may gawin ka pa din kasi maski ang tae hindi nalalaglag ng kusa kailangan mo pa rin umire. Puwera lang kung may diarrhea ka. Ano punto ko? Tagilid si PNoy. Nasusunog na ang Pilipinas.

Ang angas hindi lang ginagamit sa ibang tao, kailangan gamitin din sa sarili. When life fucks us, we should fuck back. Yet fuck it happy.

Hindi hinihintay ang bukas. Talento at regalo ang tiyaga pero you don’t make people wait just because you want to. There should be a reason behind it. And if that reason will play a big fart part to making one’s self happy then we explain why there’s a need to wait. Then waiting will be fun. Kapag hindi pa dinudugo tenga’t ilong puwede pa magbasa. Pero kung oo eh puwede na hambalusin ang monitor. Sali-saliwa lang talaga ang mga ideya sa site na ito pero at least may tinda nang crossini sa katabi namin tindahan.

Huwag magsawa sa buhay. Kaysa buhay ang magsawa. Pero kung may magagawa naman huwag mag-complain. Bukas gigising ako at sasabihin “pukinampucha same shit different day lang.” Pero pareho’ng tae man hindi ako bibigay lang, I won’t let it drag me into a downward spiral. God thinks, we act. Doesn’t matter if we act stupid as long as we don’t stay idle. Kasi ang utot man nabubulok din. Kailangan umire. At kapag nautot ka dahil sinadya mo at hindi dahil sinikmuraan ka kahit may makaamoy eh at least nakangiti ka dahil desisyon mo yun.

We are the captains of our souls. We are the masters of our fate.

isang malaking kaastigan

“appreciation is the heart’s way of saying ‘thank you’. if it can’t happen, hostility shouldn’t either, at least.”

– nabasa ko sa upuan sa bus. pagkatapos ko isulat.

 

ako: boss, yosi.

driver: oy, salamat. you hitting on me, nigga?

ako: nakatayo lang ako huminto ka. i wasn’t lookin’ when i stumbled onto you, musta been fate.

driver: sure. friggin’ pimp. saan ka?

ako: ‘di ko alam. saan ba tayo?

driver: anywhere but here. tsaka may sakay pa tayong isa. teka asaan na yun?

ako: bumaba na kanina, tumalon.

driver: loko’ng yun. taena.

ako: taena. mo-fuckaz.

driver: lampas ka na ah, di ka pa ba bababa?

ako: we touch, i feel a rush. we clutch, it isn’t much. but it’s enough to make me wonder what’s in store for us..

driver: sus, bola. go play with them goddamn mo-fuckin’ balls.

ako: i’ll do whatever it takes. when i’m with you i get the shakes, my body aches. when i ain’t wit you i have zero strength.

driver: got a lot of friggin’ baggages. you sure you not gettin’ off this stupid ride?

ako: love is evil. spell it backwards and read: “evol”. but when i say evil, i mean wicked. phat. sick.

driver: positively.

ako: yeah i wish you gettin’ it.

driver: dito ka na ba?

ako: pinapababa mo na ‘ko?

driver: di pa. pero parang gusto mo na.

ako: fuck it. ambilis mo ano gusto mo tumalon ako..

driver: sukli mo..

ako: sa haba ba naman ng pinagkuwentuhan natin hihingi pa ba ako ng sukli, loko. di naman ako humihingi ng sukli eh, huwag mo ko itulak kung gusto mo na ‘ko bumaba ibaba mo lang ako ng maayos..

driver: doon ka ba lagi nag-aabang?

ako: minsan. madalas.

driver: we never know if our stars will align again.

 

i’m a space-bound rocketship and your heart’s the moon and i’m aimin’ right at you, right at you..

trip 101

“wala akong totong pakialam sa pagbabaril ni Angelo Reyes sa sarili, pero anak ng demonyong malibog na unggoy kung lahat ng madadawit ang pangalan, masasangkot ang pangalan sa katiwalian ay gagawin ang ginawa niya eh putangina dapat siya gawan ng fanpage sa facebook.”

– Omeng, kosmikomiks

TRIP 101: AKOSIYIN

bored ka ba o trip mo lang mang-goodtime? try mo mga ito:

1.  ngitian mo lahat ng makakasalubong mo at batiin mo ng “hi tito!” o “hi tita!”

2.  kapag bumibili ka ng softdrinks at tinanong ka ng tindera “dito mo ba iinumin?” sagutin mo ng “dito po sana sa labas, puwede ba diyan sa loob?”

3.  kapag tinanong ka ng driver kung mayroon ka bang barya, tanungin mo siya pabalik “wala po eh, ikaw po?”

4.  kumanta ka ng “leron leron sinta” sa jeep hanggang sa pagbaba mo.

5.  i-like mo lahat ng gagawin ng lahat ng friends mo sa facebook.

5.  tawag ka sa customer service ng Globe o Smart at tanungin mo kung ano ang petsa ngayon.

6.  gisingin ang kaibigan mong natutulog at yayaing matulog na.

7.  sa gitna mo i-staple ang mga documents ninyo sa opisina.

8.  pagkatapos mo gamitin ang xerox machine iwan mo ng darkest level yung tone level tsaka naka-400% enlarge.

9.  tapusin mo lahat ng pangungusap mo ng “para matupad ang propesiya.”

10. umpisahan mo lahat ng pangungusap mo ng “ooh la la”

11. kawayan mo lahat ng makakasalubong mo.

12. jejemon gamitin mo sa pagse-send ng corporate e-mails.

13. kapag nasa break room ka ilipat mo ang channel kapag 3 minutes na lang bago matapos ang bawat palabas.

14. huwag alisin ang titig sa kausap mo.

15. huwag titigan ang kausap mo.

16. mag-print ka ng “ICE FOR SALE” signages at idikit sa gates ng kapitbahay mo.

17. tumawag ka sa 166 Emergency at sabihin mong kilala mo na ang pumatay kay Lapu-lapu.

18. tumawag ka sa local water company ninyo at sabihin mong tumatakbo ang metro ng tubig ninyo. tanungin mo na rin kung ano ang gagawin mo.

19. magbayad ka sa SM gamit ang madaming beintsingko.

20. ulitin mo ang lahat ng sasabihin ng kausap mo nang patanong.

21. lumibot ka sa loob ng restaurant at tanungin mo ang bawat customer, “how’s my driving?”

22. mag-iwan ka ng tip gamit ang mga diyes sentimos na nakuha mo sa grocery.

23. magpalaba ka sa laundry ng isang pirasong damit. pa-pick up at pa-deliver mo.

24. sagutin mo ang bawat sasabihin ng kausap mo ng “yun ang akala mo.”

25. baguhin mo ang oras sa relo ng kumpanya ninyo, gawin mong advance ng dalawang oras.

26. magtanong ka sa merchandiser sa grocery kung may adobo flavor sila na ice cream.

27. patagong maglagay ng sanitary napkins sa basket o cart ng mga makikita mo sa supermarket.

28. pa-wood laminate at isuot mo ang school/company I.D.

29. kumanta ka ng “shembot” hanggang sa ma-LSS ang boss mo.

30. lagyan mo ng posporo sa loob ang stick ng yosi ng isang tropa.

31. adjust mo ang laki ng apoy ng lighter na ipapahiram mo. siguraduhing naka-todo.

32. umutot ka sa elevator, tumingin sa katabi mo ng may panghihinala.

33. ikwento mo ang bawat eksena ng pelikula sa loob ng sinehan at ulit-uliting sabihing napanood mo na ito.

34. magtawag ng random names sa loob ng sinehan.

35. isoli ang ginamit na toothpick sa lalagyan.

36. iwan ng nakapatong lang ang takip ng paminta sa lalagyan para sa susunod na gagamit.

37. pahiran ng hair gel ang computer keyboard.

38. mag-print ng “FOR SALE” signages at idikit sa gate ng matripan mong mga bahay.

39. mag-toothbrush sa MRT habang papasok ng trabaho o eskuwela.

40. alugin mo ang mga bote at lata ng soda sa 711.

41. pagpalitin mo ang mga price tags sa department store.

42. mag-play ka ng anumang kanta ng pantera als-tres ng madaling araw at itodo ang volume.

43. ipuslit mo ang music player ng tropa mo at pa-downloadan mo ng madaming april boy regino songs. sampung kopya kada kanta.

44. patayin mo ang tv nang naka-todo ang volume.

45. palitan mo ng iodized salt ang asukal sa lalagyan.

46. sumenyas nang hindi maintindihan sa isang ka-trabaho o ka-eskuwela na nakaupo malayo sa iyo.

47. tumango nang tumango nang tumango kapag may powerpoint presentation ang boss mo.

48. sabihan mo ang isang kakilala ng “ikaw nga, ikaw nga yun.” buong araw.

49. mag-iwan ng shawarma sa isang bakanteng locker at ikandado.

50. isulat ang ending ng isang kuwento sa unang page ng libro.

51. iwan mong naka-alarm ang orasan, gawin mong kada oras at iwan sa roommate mong natutulog.

52. umorder ng siopao sa Mcdo.

53. patungan mo ng porn clips ang mga home videos ng lolo mo.

54. i-demand mong tawagin ka lang ng “your highness.”

55. i-play mo sa videoke ang “boom-tarat-tarat” ng 50 times nang sunod-sunod.

56. tumawag sa number ng TV home shopping program at tanungin kung mayroon silang overnight delivery sa Batanes.

57. palitan ng hair cream ang laman ng mayonnaise jar.

58. alam mo yung pampatunog sa sapatos ng bata? ilagay mo yun sa swelas ng sapatos mo.

59. mambato ng kornik sa sinehan. huwag papahuli.

60. umubo sa tuwing magsasalita ang guro mo.

61. gawing patanong ang bawat ginagawa ng sinumang makikita mo gaya ng “kumakain ka yata?”

62. kapag may nagtanong sa iyo ng oras, sabihin mo “maaga pa.”

63. kapag nasa job interview at tinanong ka kung ano ang tingin mo doon sa mga cardboards na may irregular figures sabihin mo “nagtataeng ballpen.”

64. salungatin ang mga bumababa ng escalator.

65. gumamit ng isang stick sa bawat piraso ng fishball na bibilhin mo.

66. magtimpla ng suka, asukal, at powder juice sa isang plastic bottle. iwan sa ref sa boarding house.

67. sa high chair umupo kapag kumain sa Mcdo.

68. mag-usap kayo ng kaibigan mo sa publiko gamit morse code.

69. maya’t maya tanungi mo ang kasama mo sa kuwarto kung sino yung nakita mong dumaan.

70. sumigaw ka ng “holdap!” sa loob ng bangko at sabihing practice lang.

gagawa pa sana ako ng trenta pa, pero saka na. hinahamon ko lahat ng kaibigan kong bloggers na gawin ang kalahati ng nasa listahan. sige, sigurado tatawad si salbe, wan-terd. sige kunin at saktuhin ninyo ang wan-terd ng sitenta, hahaha. medyo wala pang literary piece na namamasa at nagdri-drip mula sa utak ko ngayon, pagpasensiyahan ninyo na muna itong napingger ko sa ngayon mga minamahal.

salamat kay paris hilton sa paglinis ng keyboard ko, kay lindsay lohan sa pagbitbit ng gitara, drum kit at lunchbox ko.

sa unang perstaym hindi misleading ang pamagat ng title ng poste ko

oo nga pala, yang pukinang opyokus na yan. dahil ba nagbago ang alignment ng mga stars eh magbabago din ang alignment ng mga neurons ko? last na check ko naman eh dalawa pa rin naman bayag ko, tama pa rin posisyon ng araw kontra sa bintana ng apartment namin, at malaki pa rin butas ng ilong ni mike enriquez.

ibig ba sabihin halimbawa kung mahinhin ka dapat magiging malibog ka na dahil lang nagbago yung pukinang zodiac sign mo ganun?? eh paano yan good kisser ako dahil lang nagbago ang pagkaka-konekdadats ng mga anakanang istars eh magiging malamya na lang ako humalik?

pakiramdam ko may grand conspiracy na nagaganap. sasakupin na tayo ng mga aliens. o kulang lang ako ng tulog.

pangatlong post ko sa enero maiksi man. improving.

dear lolo, undas na naman.

alam mo po ba ang tungkol sa blog? sigurado hindi. parang ito yung notebook mo nun kung saan kinukuwento mo kung paano mo naiskor si lola, oo nabasa ko mga yun akala mo. ang kaibahan nga lang neto eh gumagamit ito ng kuryente, kumbaga kapag nagkamali ka ng spelling bigla ka makukuryente sa bayag, hahaha. joke joke joke. kumusta kayo ni lola diyan sa langit? sana tinatrato ka ng maganda ng mga anghel diyan. kumusta bilang Boss si papa Jesus? sabihin mo lang isusumbong natin siya sa HR. hahaha, peace, Papa Jay. ikaw ang topic ko ngayon sa blog ko ‘Lo, mahigit isang buwan na kasi ako hindi nakakapag-poste dito sa crib ko. parang Mara Clara lang, nagbabalik. oo nga pala, dadalaw ka ba bukas dito sa earth? kasi kung oo eh padadaanin sana kita sa may tindahan sa may kanto bili kang balut tsaka red horse, bayaran ko sa iyo dito. pero kung hassle sa iyo huwag na. at oo nga pala ulet kung pupunta ka dito sa earth isama mo si lola, iangkas mo na lang sa likod mo parang si Ding kay Darna, or parang si Jodi kay Cholo. Yihiiiiiiii..

tatanungin na rin kita dito kung tinanggalan ka nga ng etits dahil kaluluwa ka na para masabi ko kay kuya Badoodles. natatakot din kasi ako tungkol dun. huwag kang dadaan ng Dau kasi ma-traffic sigurado, at pagdating mo sa bahay sa Pangasinan huwag mo gugulatin si ermats, katok ka muna kasi kung bigla ka lilitaw baka masapak ka nun, alam mo na si ermats magugulatin. sigurado maglalagay naman yun ng mga kendels sa harapan ng bahay. huwag ka mag-alalala nasa ilalim na ng lupa na si Shuriken wala kakagat sa iyo, tsaka malamang di ka makikita nun unless totoo nga sabi ni Jessica Soho na may multo o kaluluwa daw kapag umuungol ang mga aso so ibig sabihin nakakakita nga sila. or nakakaamoy lang? or adik lang siya. naalala mo yung hologram shit ng GMA nung eleksiyon? alam mo kung bakit hindi siya ang isa sa mga pinag-cover? kasi hindi siya kakayanin dahil mabigat siya. wahaha. jumo-joke na apo mo ‘Lo. pero kinopya ko lang. hekhek,

isang oras na ako dito sa computer shop pangalawang talata ko pa lang, engot na talaga ako. iba talaga kapag walang practice. ang nagbabalik na kuwentista (lahat kinukuwenta, kahit bilang ng hakbang mula kinauupuan hanggang banyo) walang maikuwento. ang aba, self-proclaimed maangas, kinagigiliwan ng mga matronang blogger nilang stripper. deym. anak ng katuray. malalagasan na naman ng kuwarenta pesos papunta na ng sisenta ang bulsa ko wala pa rin. nai-bluetooth ko yata sa banyo kanina ang natitirang protina ng utak ko nung suminga ako. sayang naman. yung protina.

ang daming tanong ng tao tungkol sa kamatayan, bakit hindi kaya mag-invite si Boy Abunda ng isang kaluluwa para masagot na lahat ng katanungan na yun. tapos kapag ikaw ang nakuha ‘Lo hati tayo sa talent fee, red horse tayo. isa pa palang tanong ko, kung pangit pa rin kaya si mike enriquez kapag namatay siya?

undas na naman lolo, huli kong nakita puntod mo mahigit isang taon na. wala na akong exercise di gaya ng dati na ako naglilinis ng crib ninyo ni lola. hindi ko na rin nakikita mga kaibigan ko lalo na si.. at si.. shiiiiit. nakaka-miss. sa pasko at new year uuwi talaga ko at dadalawin ko haybol mo, man. really. promise. memories, wearing off. parang itong crib ko, puro agiw na. parang utak ko, inamag na. parang puso ko, kinolesterol na. nagmura na ba ako sa post ko na ito? hindi pa? putanginiks.

ang lahat may kamatayan. pero hindi nagtatapos sa kamatayan ang lahat. sabi nga ni einstein yung katawan ng tao kapag namatay nagiging heat energy, sumasama sa kalawakan nagiging light energy at iikot ulet. papailaw kitang kandila bukas lolo at papailaw din ako para sa akin. sana alam ng mga tao na ang buhay namin ang dapat na ipinagdidiwang sa tuwing sumasapit ang undas, sana maalala ko rin ito.

gutom na ako at nayoyosi na, buhay pa rin ang crib ni yin.

keso de lobo

Bigla na lang susulpot. Nananahimik ka bigla na lang mangungurot. Mabuti pa ang lamok alam mo kung kailan lumalabas, puwede ka maghanda ng kumot. Pero ang isang ito bigla na lang kumakadyot, wala ka nang magagawa kundi lumunok. Iyan ang pag-ibig, kamote’ng may dalang utot, keso’ng may harot.

Isang bula na biglang lilitaw, may angking kinang, payak man pero sa inaantok mong dugo ay pupukaw. Mabibighani ka, para kang batang lutang, maghahabol, mauuhaw. Gusto mo matae kapag hindi mo natanaw. Gabi-gabi yan. Araw-araw.

Sa umaga mas masarap kumain, parang nakangiti sa iyo ang tinapang nakahain. Isang subo, isang ngiti, para kang baboy na kakatayin. Maski mainit, parang ang lamig ng hangin. Hindi ka naman paladasal dati pero natutong manalangin, “Sana’y makita siya. Bathala, ako’y unawain.” Walanghiya, baliw ka na nga, pati sarili kakausapin.

Bulang kay sarap titigan, kapag nakita ka na ako’y nabubulagan, kapag nagsalita ka ako’y natatameme, kapag kaharap ka wala na ako sa katinuan. Tiyan ko ay binubulate, sinong nagsabing mga paru-paro ang laman nito, aba’y bakit hindi ko mapatahan? Magtigil ka na aking sikmura, nakita mo lang siya bakit ka na nagkakaganyan? Baka ako mautot, diyahe naman.

Sa pagtatapos ng araw, sa pamamaalam pansumandali, ayaw mo matulog, ayaw mo nga umuwi, ayaw mo kalimutan ang kaniyang ngiti. Kung puwede mo lang talian ang oras, para panahon ay huwag nang lumipas,  gagawin mo iyon nang kumakaripas, may kasama pang kulipaspas, masunod lamang ang puso at atay mong kinikiliti.

Aba’y langit! Masdan ang iyong ginagawa, kami pala’y pareho ng nadarama! Anak ng sampung kabayong rumaragasa, anak ng pritong tinapa, anak ng palakang kumakanta, nang marinig ko ang magandang balita, bangag ako sa pagkatuwa. Sabihan mo nang baduy, tama ka. Pero may tama din siya.

Ang dalawang puso’y nagsabwatan, ngayo’y minamani anumang pagsubok na ipasan, ganda ng mundo aninag sa bulang hindi na inalpasan.

Ang pag-ibig kapag pumasok sa puso ninuman, hahamakin ang lahat maski mangkukulam at aswang.

Isang kapangahasan ang ipaliwanag kung ano ang pag-ibig gamit man ang ilang libong salita, pero sa isang pusong umiibig, isang ngiti ay sapat na.

***************************************************

(opisyal na lahok ni opisyal na Yin sa opisyal na patimpalak ng opisyal na lolo na si opisyal J. Kulisap sa kaniyang opisyal na site na jkulisap[dot]com, opisyal na ginawa habang opisyal kumakalam ang opisyal na sikmura ko at opisyal na nagrereklamo ang mga opisyal na mata ko dahil opisyal na wala pa akong opisyal na tulog at hindi pa nauwi galing trabaho, officially. opisyal na alay sa lahat ng nam-break at binireyk ng may akda)