dear lolo, undas na naman.

alam mo po ba ang tungkol sa blog? sigurado hindi. parang ito yung notebook mo nun kung saan kinukuwento mo kung paano mo naiskor si lola, oo nabasa ko mga yun akala mo. ang kaibahan nga lang neto eh gumagamit ito ng kuryente, kumbaga kapag nagkamali ka ng spelling bigla ka makukuryente sa bayag, hahaha. joke joke joke. kumusta kayo ni lola diyan sa langit? sana tinatrato ka ng maganda ng mga anghel diyan. kumusta bilang Boss si papa Jesus? sabihin mo lang isusumbong natin siya sa HR. hahaha, peace, Papa Jay. ikaw ang topic ko ngayon sa blog ko ‘Lo, mahigit isang buwan na kasi ako hindi nakakapag-poste dito sa crib ko. parang Mara Clara lang, nagbabalik. oo nga pala, dadalaw ka ba bukas dito sa earth? kasi kung oo eh padadaanin sana kita sa may tindahan sa may kanto bili kang balut tsaka red horse, bayaran ko sa iyo dito. pero kung hassle sa iyo huwag na. at oo nga pala ulet kung pupunta ka dito sa earth isama mo si lola, iangkas mo na lang sa likod mo parang si Ding kay Darna, or parang si Jodi kay Cholo. Yihiiiiiiii..

tatanungin na rin kita dito kung tinanggalan ka nga ng etits dahil kaluluwa ka na para masabi ko kay kuya Badoodles. natatakot din kasi ako tungkol dun. huwag kang dadaan ng Dau kasi ma-traffic sigurado, at pagdating mo sa bahay sa Pangasinan huwag mo gugulatin si ermats, katok ka muna kasi kung bigla ka lilitaw baka masapak ka nun, alam mo na si ermats magugulatin. sigurado maglalagay naman yun ng mga kendels sa harapan ng bahay. huwag ka mag-alalala nasa ilalim na ng lupa na si Shuriken wala kakagat sa iyo, tsaka malamang di ka makikita nun unless totoo nga sabi ni Jessica Soho na may multo o kaluluwa daw kapag umuungol ang mga aso so ibig sabihin nakakakita nga sila. or nakakaamoy lang? or adik lang siya. naalala mo yung hologram shit ng GMA nung eleksiyon? alam mo kung bakit hindi siya ang isa sa mga pinag-cover? kasi hindi siya kakayanin dahil mabigat siya. wahaha. jumo-joke na apo mo ‘Lo. pero kinopya ko lang. hekhek,

isang oras na ako dito sa computer shop pangalawang talata ko pa lang, engot na talaga ako. iba talaga kapag walang practice. ang nagbabalik na kuwentista (lahat kinukuwenta, kahit bilang ng hakbang mula kinauupuan hanggang banyo) walang maikuwento. ang aba, self-proclaimed maangas, kinagigiliwan ng mga matronang blogger nilang stripper. deym. anak ng katuray. malalagasan na naman ng kuwarenta pesos papunta na ng sisenta ang bulsa ko wala pa rin. nai-bluetooth ko yata sa banyo kanina ang natitirang protina ng utak ko nung suminga ako. sayang naman. yung protina.

ang daming tanong ng tao tungkol sa kamatayan, bakit hindi kaya mag-invite si Boy Abunda ng isang kaluluwa para masagot na lahat ng katanungan na yun. tapos kapag ikaw ang nakuha ‘Lo hati tayo sa talent fee, red horse tayo. isa pa palang tanong ko, kung pangit pa rin kaya si mike enriquez kapag namatay siya?

undas na naman lolo, huli kong nakita puntod mo mahigit isang taon na. wala na akong exercise di gaya ng dati na ako naglilinis ng crib ninyo ni lola. hindi ko na rin nakikita mga kaibigan ko lalo na si.. at si.. shiiiiit. nakaka-miss. sa pasko at new year uuwi talaga ko at dadalawin ko haybol mo, man. really. promise. memories, wearing off. parang itong crib ko, puro agiw na. parang utak ko, inamag na. parang puso ko, kinolesterol na. nagmura na ba ako sa post ko na ito? hindi pa? putanginiks.

ang lahat may kamatayan. pero hindi nagtatapos sa kamatayan ang lahat. sabi nga ni einstein yung katawan ng tao kapag namatay nagiging heat energy, sumasama sa kalawakan nagiging light energy at iikot ulet. papailaw kitang kandila bukas lolo at papailaw din ako para sa akin. sana alam ng mga tao na ang buhay namin ang dapat na ipinagdidiwang sa tuwing sumasapit ang undas, sana maalala ko rin ito.

gutom na ako at nayoyosi na, buhay pa rin ang crib ni yin.

keso de lobo

Bigla na lang susulpot. Nananahimik ka bigla na lang mangungurot. Mabuti pa ang lamok alam mo kung kailan lumalabas, puwede ka maghanda ng kumot. Pero ang isang ito bigla na lang kumakadyot, wala ka nang magagawa kundi lumunok. Iyan ang pag-ibig, kamote’ng may dalang utot, keso’ng may harot.

Isang bula na biglang lilitaw, may angking kinang, payak man pero sa inaantok mong dugo ay pupukaw. Mabibighani ka, para kang batang lutang, maghahabol, mauuhaw. Gusto mo matae kapag hindi mo natanaw. Gabi-gabi yan. Araw-araw.

Sa umaga mas masarap kumain, parang nakangiti sa iyo ang tinapang nakahain. Isang subo, isang ngiti, para kang baboy na kakatayin. Maski mainit, parang ang lamig ng hangin. Hindi ka naman paladasal dati pero natutong manalangin, “Sana’y makita siya. Bathala, ako’y unawain.” Walanghiya, baliw ka na nga, pati sarili kakausapin.

Bulang kay sarap titigan, kapag nakita ka na ako’y nabubulagan, kapag nagsalita ka ako’y natatameme, kapag kaharap ka wala na ako sa katinuan. Tiyan ko ay binubulate, sinong nagsabing mga paru-paro ang laman nito, aba’y bakit hindi ko mapatahan? Magtigil ka na aking sikmura, nakita mo lang siya bakit ka na nagkakaganyan? Baka ako mautot, diyahe naman.

Sa pagtatapos ng araw, sa pamamaalam pansumandali, ayaw mo matulog, ayaw mo nga umuwi, ayaw mo kalimutan ang kaniyang ngiti. Kung puwede mo lang talian ang oras, para panahon ay huwag nang lumipas,  gagawin mo iyon nang kumakaripas, may kasama pang kulipaspas, masunod lamang ang puso at atay mong kinikiliti.

Aba’y langit! Masdan ang iyong ginagawa, kami pala’y pareho ng nadarama! Anak ng sampung kabayong rumaragasa, anak ng pritong tinapa, anak ng palakang kumakanta, nang marinig ko ang magandang balita, bangag ako sa pagkatuwa. Sabihan mo nang baduy, tama ka. Pero may tama din siya.

Ang dalawang puso’y nagsabwatan, ngayo’y minamani anumang pagsubok na ipasan, ganda ng mundo aninag sa bulang hindi na inalpasan.

Ang pag-ibig kapag pumasok sa puso ninuman, hahamakin ang lahat maski mangkukulam at aswang.

Isang kapangahasan ang ipaliwanag kung ano ang pag-ibig gamit man ang ilang libong salita, pero sa isang pusong umiibig, isang ngiti ay sapat na.

***************************************************

(opisyal na lahok ni opisyal na Yin sa opisyal na patimpalak ng opisyal na lolo na si opisyal J. Kulisap sa kaniyang opisyal na site na jkulisap[dot]com, opisyal na ginawa habang opisyal kumakalam ang opisyal na sikmura ko at opisyal na nagrereklamo ang mga opisyal na mata ko dahil opisyal na wala pa akong opisyal na tulog at hindi pa nauwi galing trabaho, officially. opisyal na alay sa lahat ng nam-break at binireyk ng may akda)

Bob Ong, Patay Na. Love You, Man.

Ako din nagulat.

Nagulat ako nang tinype ko to.

Tapos na ang bakasyon, pasukan na naman, ako gra-graduate na.

Tapos na tag-init, tag-ulan na naman, basa lahat ng panty, kasi nga umuulan, ako magtutulog.

Ang utot nawawala kaagad, pero hindi ang amoy na dala nito, tatambay pa yan.

Ang buto ng santol na nilunok mo kapag tinae mo tutubo din yan. Yung huli mong nilunok asa ka pang magiging bata yan.

Ang masamang damo matagal mamatay. Ang mga diwa ng isang sira-ulo at ang malakas kay papa Jesus hindi mamamatay.

Magpapahinga na muna sa ere ang Pilipinas Got Talent, pero hindi ang kamalayan ko.

Kay Boy Abunda at Mike Enriquez, bumili nga kayo ng sex appeal.

Tapos na ang playoffs, pero hindi ang laro ko.

Sabi ni Albert Einstein ang enerhiya hindi naglalaho, nagpapalit lang ng anyo. Ang kamote nagiging giniling, na nagiging utot, na nagiging tunog, na nagiging init, na nagiging pagkain ng dahon- ng halamang kamote.

My last entry.

Justin Bieber in the Philippines Vs. Noynoy winning the elections

Hindi ka naman artista. Hindi ka naman anghel. Bigla ka na lang mawawala. At lilitaw. At magpaparamdam. Para ka namang titi eh, lulubog-lilitaw. Buti pa nga ang tite, constant, at kusang magpaparamdam. Ikaw parang multo, mukhang kailangan pa i-summon para magparamdam. So ano ka, Casper the ghost dick?! Napansin mo ba ilang beses ko na ginamit ang salitang paramdam sa talatang ito? Alam mo ba ang three-month rule?? O ang two-month rule ba yun?? Wala. Walang kinalaman dito.

Masama akong pinagtatampo, maski isang bandehadong pancit canton iisnabin ko. Pero kapag si Maja Salvador na bagong gupit pa baka mapa-isip ako. Nakukuha mo ba punto ko? Disi-sais pa lang ako pumoposte na ‘ko ng ganito, ang hirap! ANG HIRAP!

Nanay ko nga hindi ko nagawan ng poste para sa Labor Day tapos heto ako ngayon nagsusulat tungkol sa iyo, hello?? Ano ka, artista? Sinabi ko sa iyo na handa akong i-share sa iyo ang Flanax ko balang araw kapag tumanda tayo, pero hindi ka artista. Sinabi ko sa iyo na pagagamitin kita ng remote control balang araw pag nasa isang bahay na tayo, pero hindi ka artista. Kapag sitenta anyos na tayo handa akong ipahiram sa iyo jersey ko kapag masukaan mo damit mo at bumili ng panundot kapag may hangover ka. Hindi ko nga gusto si Colbie Caillat pero dahil sa iyo kinakanta at tinutugtog ko ang “bubbly”. Syet.

Talande ako, oo. Pero pokpok din ako, marunong magkunwaring nasasaktan at may karapatang mag-emote.

Balak natin magkaroon ng gunrunning business sa Bulacan in the future ‘di ba, gumawa ng madaming anak na sapat para panalunin akong gobernador sa Pangasinan, at ang bunso natin dahil sa sobrang talino at gandang lalaki ay pag-aartistahin natin hanggang maging presidente, di ba? Di ba?

Hindi kita binabantaan. Hindi kita binabantaan na mag-aartista ako bukas na bukas. Tingin mo walang laman mga sinasabi ko ngayon? Akala mo lang wala. Pero meron. Meron.

Meron, Abril Joy.

may bago na namang page, ayun ulet sa dulong kanan oh.

oo tama title na nabasa mo, may bagong page ulet akong nakulikol, ayun sa dulong kanan oh, tabi ng cuarto cuatro.

kasi sa paglilibot ko madami ang tinatamad magsulat. isa ako dun. may buhay din naman kasi tayo sa labas ng pagblo-blog. pero may kinalaman ba ang tag-init sa pagkatuyot ng mga utak natin at walang maisulat? siguro. ako nga dati sinasabi ko sabaw ang utak ko. galing sa mala-gulaman na estado eh nalusaw dahil sa init, eh ngayon kakatikol ko sa utak ko eh nag-evaporate na yata mga natitirang laman nito. putaneks na el nino. epal. sinuman nagpauso nito walang pakisama. ang pagblo-blog parang sex, hindi inaaraw-araw, masarap pag malamig at walang ginagawa, at nakakasuya pag masyadong mainit ang panahon. hindi ‘to teorya, madami ang nawala at hindi magposte. peromay mga bagito na malibog masipag. pero heto ako kahit mainit ang panahon nagpapapansin. malibog papansin kasi. pero walang matinong topic. gusto ko sumabay. gaya-gaya kasi ako, kaya kahit hindi ninyo sinasadya ang tamarin, ako sasadyain ko.

pero heto wala daw laman ang utak parang tigang na pokpok na pinilit mag-orgasm at nilubrikante pero nakapagposte pa rin. parang pulitiko lang na nagsabing hindi magnanakaw ano? may bagong pahina ulet, “adobo”, ayun sa dulong kanan oh, wala ako maisip na gawing titulo pero malapit na rin siguro sa ideya. wala na rin lang tayong mga maisulat eh mag-blamestorming na lang muna tayo. hindi ko alam ano unang pagtsi-tsismisan natin, daanan ninyo na lang neh?